Skip to Content

Vrachtwagenheffing leidt nu al tot botsing tussen ministeries


De door het kabinet afgesproken vrachtwagenheffing, een eerste vorm van kilometerbeprijzing in Nederland, ligt jaren voor invoering al zwaar onder vuur van de politiek zelf. In strijd met het regeerakkoord wil het ministerie van Financiën niet dat de opbrengst van die heffing volledig ten goede komt aan vergroening van de vrachtwagensector.

Marcel van Lieshout6 maart 2019, 18:11 C

Verantwoordelijk minister Cora van Nieuwenhuizen (Verkeer) wil het regeerakkoord wel uitvoeren, maar stuit op weerstand van Financiën. Haar eigen partij – een van de ondertekenaars van het regeerakkoord – is eigenlijk tegenstander van de heffing. ‘Wij vinden het helemaal niks’, zei VVD-woordvoerder Remco Dijkstra woensdag tijdens een Kamerdebat.

Een vrachtwagenheffing moet volgens de kabinetsplannen in 2023 worden ingevoerd. De opbrengst van die heffing zou het schoner maken van het vrachtverkeer moeten versnellen. De maatregel wordt gezien als de opmaat tot invoering van een systeem van rekeningrijden. Het leidende principe daarbij is dat niet het bezit maar het gebruik van het voertuig dan wordt belast.

De heffing gaat zowel voor Nederlandse als buitenlandse vrachtwagens gelden. Als die voor het rijden op alle wegen wordt ingevoerd, levert de heffing naar schatting 1,1 miljard euro op. Maar het is waarschijnlijker dat de heffing alleen voor snelwegen (en een aantal belangrijke provinciale wegen) gaat gelden. Dan wordt de opbrengst ongeveer 600 miljoen euro.

In ruil voor de heffing hoeft de vrachtwagensector niet meer te betalen voor het eurovignet en wordt de motorrijtuigenbelasting fors verlaagd. In het regeerakkoord staat dat de opbrengst terugvloeit naar de sector voor het bekostigen van maatregelen die het vrachtverkeer schoner maken.

‘Woordbreuk’

Maar Financiën denkt daar anders over. Het ministerie voorziet dat op termijn minder accijns op diesel naar de staatskas vloeit en eist daarom een deel van de opbrengst van de heffing op: maximaal 55 miljoen euro per jaar. ‘Woordbreuk’, zegt directeur Jan Boeve van de brancheorganisatie TLN.

Een groot deel van de Tweede Kamer steunt de branche in die kritiek, zo bleek woensdag tijdens een debat over de vrachtwagenheffing. Een meerderheid van de Tweede Kamer wil dat minister Van Nieuwenhuizen de oprichting van een groen fonds onderzoekt waarin de opbrengst van deze nieuwe belasting kan worden gestort. Van Nieuwenhuizen denkt dat dat weinig zin heeft: ‘Financiën is niet zo dol op fondsen.’

Nederland is een van de zeer weinige EU-landen waar het rijden van vrachtwagens op snelwegen nog niet met een aparte heffing wordt belast. In de naaste buurlanden Duitsland en België gebeurt dat wel. De hoogte van de kilometerheffing wil Van Nieuwenhuizen afstemmen op de ervaringen in die landen. Gedacht wordt aan ongeveer 15 eurocent per kilometer.

Als distributieland, met twee grote zeehavens, is Nederland als vervoerder van goederen over de weg een grote speler. De ruwweg 130 duizend Nederlandse vrachtwagens rijden binnen Nederland ruim zes miljard kilometer per jaar. Buitenlandse vrachtwagens rijden op jaarbasis een kleine 800 miljoen kilometer op Nederlandse wegen.

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/vrachtwagenheffing-leidt-nu-al-tot-botsing-tussen-ministeries~b70bdacb/

0 0 Continue Reading →

Zij-instromers: van advocaat tot vrachtwagenchauffeur

Vrachtwagens Een nieuwe generatie vrachtwagenchauffeurs is hard nodig. Maar: „weet wel waar je aan begint.”
• Simoon Hermus
30 april 2018

Miranda Derksen, nagelstyliste: “Muziekje aan en gaan. Lijkt me heerlijk.”
Op de stoep voor het Van der Valkhotel in De Bilt heeft een groep volwassenen zich om een vrachtwagen geschaard. Chauffeur Hennie Merbis leunt tegen de cabine, sleutels losjes in de hand. Zijn publiek komt voor Ik word vrachtwagenchauffeur, een wervingsavond van Sectorinstituut Transport en Logistiek. Bij elke vraag zwelt zijn borst van trots. „Nog geen 150 kilometer op de teller. Gloednieuw is deze.”
Merbis, 68 jaar, zit al vijftig jaar op de wagen. Het wordt tijd voor een nieuwe generatie, maar de vergrijzing onder vrachtwagenchauffeurs is groot. Volgens een rapport van uitkeringsinstantie UWV staan er momenteel zevenduizend vacatures open. En dat is ruim eenderde meer dan een jaar geleden.
De jeugd heeft helemaal niet zo’n trek in een leven op de weg. Cijfers van het CBS laten zien dat het aantal vrachtwagenchauffeurs tussen de 25 en 45 jaar oud in tien jaar tijd met bijna de helft is gedaald. De lange, fysiek zware werkdagen en ook in de weekenden beschikbaar zijn lijkt de jongere generatie af te schrikken. En dus wordt er gezocht naar zij-instromers, die zich willen laten omscholen.
Binnen spreekt Willem de Vries, directeur van het sectorinstituut, de deelnemers toe. Hij staat er als een schoolhoofd bij: handen in de zij, strenge woorden. „Vrachtwagenchauffeur is een loodzwaar beroep. Weet waar je aan begint.” Ondanks de grote vraag naar chauffeurs wil hij dat mensen met de juiste motivatie in het vak stappen. De helft van het opleidingsgeld (zo’n 7.000 tot 8.000 euro) wordt door het opleidingsfonds van de sector betaald, 35 procent door de werkgever. De overige 15 procent is voor de rekening van de chauffeur, die een baangarantie van minimaal een jaar krijgt.
Dit soort wervingsavonden worden elke week op verschillende plekken in Nederland gehouden. Hoewel het aantal chauffeurs sinds 2015 wel met 4 procent toenam tot 106.000 in 2017, groeit het tekort nog steeds, aldus UWV in het rapport Kansen voor vrachtwagenchauffeurs. Het gaat goed met de economie, er wordt veel gebouwd en gewinkeld, dus neemt de vraag naar vervoer over de weg toe.
Vrachtwagenchauffeurs zijn in Silicon Valley al niet meer nodig. Er is ruim baan voor de robottruck, die op een brede snelweg zonder tegenliggers alle menselijke taken overneemt.
En de Oost-Europeanen dan? Een paar jaar geleden werd nog gevreesd dat zij, met hun lage lonen, de Nederlandse chauffeurs weg zouden concurreren. Mede door inspanningen van vakbond FNV moeten chauffeurs die in of vanuit Nederland werken allemaal volgens Nederlands cao worden uitbetaald, ook al wonen ze in het buitenland. Bij gelijke lonen nemen de meeste transportbedrijven liever werknemers aan die Nederlands spreken.
En ook voor nieuwe technologie hoeven chauffeurs voorlopig niet te vrezen, zegt De Vries. „De komende tien tot vijftien jaar zijn er gewoon heel veel chauffeurs nodig.”
Van nagelstyliste tot chauffeur
„Veel vrouwen hè?” De 41-jarige Miranda Derksen is opgelucht dat ze niet de enige is. Van de 45 deelnemers zijn er tien vrouw. „Ik was bang dat ze naar mijn cv zouden kijken en zeggen: beauty, beauty, beauty… Wat kom je hier doen?”
Derksen spreidt haar vingers. Glimmende blauwgroene nagels, keurig verzorgd. Ze is al vijftien jaar nagelstyliste. Eerst combineerde ze dat met de mantelzorg voor haar vader. Na zijn dood ging ze aan de slag bij een bedrijf dat op manicurebeurzen staat. Een „computerbaan” – ze kan er haar energie niet in kwijt.
Muziekje aan en gaan: de vrachtwagen lijkt haar heerlijk. Voor het zware in- en uitladen is ze niet bang: „Ik ben voorvrouw in een fabriek geweest, ik heb machines omgebouwd. Thuis leg ik mijn eigen laminaat. Alles wat een man kan, kan een vrouw ook.”
Terwijl Derksen buiten een kijkje in de cabine neemt, verzamelen steeds meer mensen zich om de vrachtwagen heen. Even achter het stuur kruipen, het voelt net echt. De boordcomputer met duizenden knopjes torent hoog boven het wegdek uit: een office with a view.
Alex Kaput (44) is gek op vrachtwagens. Hij kijkt regelmatig naar RTL Transportwereld. Daar zag hij de oproep voor chauffeurs voorbijkomen. Nu werkt hij ongeveer drie dagen per week bij een manege, daarvoor bezorgde hij tien jaar lang pakketjes met een grote bestelbus. Dat zou hij graag weer doen. Maar dan „een maatje groter”. Onregelmatige werktijden zijn voor hem geen probleem, bij de manege is hij niet anders gewend. „Paarden hebben geen weekend.” En zijn vriendin vindt het prima, ze wonen niet samen.
Van zijn familie moest hij rechten studeren. Maar hij wilde veel liever vrachtwagenchauffeur worden
Jochum Hoeksma (22) denkt zelfs dat een gezin heel goed te combineren is met het werk als vrachtwagenchauffeur. „Ja, je moet soms lange dagen werken, maar dan ben je ook vaker een dagje vrij.”
Hoeksma is met zijn retrobril en sneakers een opvallende verschijning tussen de overwegend oudere gegadigden. De meeste van zijn huisgenoten in Utrecht studeren, zelf maakte hij de havo niet af. Nu werkt hij als bezorger met een busje voor Albert Heijn, maar hij zou graag wat langere afstanden rijden – met minder tussenstops.
Toch heeft lang niet iedereen op deze bijeenkomst al rijervaring. Zo is er een voormalig dierentuinmedewerker en een man die verschillende horecazaken heeft gehad. Even verderop staat een steigerbouwer met een warrige paardenstaart. Zijn modderige werkschoenen vormen een schril contrast met de brogues naast hem, die horen bij een man met een rond brilletje op.
Van bankdirecteur tot bakker: de organisatoren kijken nergens meer van op. Organisator Merijn Witte sprak een tijdje geleden bijvoorbeeld met een advocaat. „Van zijn familie moest hij rechten studeren, carrière maken. Maar hij wilde veel liever vrachtwagenchauffeur worden.” De advocaat maakte uiteindelijk toch de overstap. „Hij stuurt me af en toe nog een berichtje, hoe het gaat.”

jessica janssen

Nederland, Tegelen – 04.09.2017 -Jessica Janssen en haar vrachtwagen in Alkmaar.
photo – Marcel Wogram

0 0 Continue Reading →

Einde papierwinkel transportsector

Door Alexander Bakker

Den Haag – Nederland wil een einde maken aan de ouderwetse papierwinkel in de Europese transportwereld. Minister Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur) kondigt een proef aan met digitale vrachtbrieven in de Benelux. De moderniseringsslag kan miljoenen euro’s opleveren.

Binnen Nederland is het voor vrachtvervoerders al mogelijk om gebruik te maken van digitale post, maar zodra de grens wordt gepasseerd moet nog alles op briefpapier staan. De proef binnen de Benelux start op 1 december en duurt drie jaar. In België en Luxemburg wordt nog helemaal niet met digitale vrachtbrieven gewerkt.

„Voor de vrachtvervoerders betekent de digitale vrachtbrief minder lasten en minder kosten. Ze zijn minder tijd kwijt met het opstellen, sorteren en archiveren van vrachtbrieven”, zegt minister Van Nieuwenhuizen. „Het is voor de Nederlandse transportsector belangrijk dat we ook internationaal digitaal kunnen werken. Nu gaat het om een proef, en wat mij betreft wordt het zo snel mogelijk dagelijkse praktijk.”

Fraude

De proef in de Benelux wordt nauwlettend gevolgd door de Europese Commissie. Als de moderne werkwijze een succes wordt dan komt er mogelijk een vervolg in andere Europese landen. De Nationale en Internationale Wegvervoer Organisatie (NIWO) gaat zich buigen over welke softwareleveranciers digitale vrachtbrieven mogen uitgeven.

Transport en Logistiek Nederland (TLN) vraagt al langer om digitalisering van de bureaucratische rompslomp. De brancheorganisatie stelt dat de kans op foutieve informatie, beschadiging, verlies en fraude vele malen kleiner is dan bij de papieren versie. TLN stelt dat alleen al in Nederland 180 miljoen euro per jaar aan administratieve kosten kan worden bespaard. Jaarlijks gaat het om zo’n 40 miljoen vrachtbrieven.

Vandaag spreekt de minister de transportsector toe op het jaarcongres van TLN.

http://www.telegraaf.nl/financieel/1340778/einde-papierwinkel-transportsector

0 0 Continue Reading →

Transportbedrijven kunnen groei nauwelijks nog bijbenen

De transportsector is in het derde kwartaal harder gegroeid dan verwacht. De aanhoudende groei zorgt er wel voor dat het personeelstekort in de sector problematische vormen begint aan te nemen, zo blijkt uit de conjunctuurbarometer van branchevereniging TLN.

De helft van alle bedrijven had in het derde kwartaal te maken met een tekort aan personeel. In het tweede kwartaal hadden vier op de tien ondernemingen daar last van.

Drie kwart van de ondervraagden vindt het moeilijk tot zeer moeilijk om vacatures op te vullen.

”We moeten samen met de overheid nog meer de schouders zetten onder de zoektocht naar bijna 2.500 chauffeurs per jaar”, zegt TLN-voorzitter Arthur van Dijk. ”Om dit te bekostigen is 10 miljoen euro per jaar van de overheid nodig, en dan legt de sector er zelf 10 miljoen bij.”

Ongekend

TLN zag dat de groei in het derde kwartaal na een goed tweede kwartaal alle verwachtingen overtrof. De bedrijvigheid bereikte het hoogste niveau in elf jaar.

Het omzet-, winst- en prijsniveau gingen eveneens omhoog. Wel zijn de marges volgens ondernemers nog erg dun.

De meeste transportbedrijven zien de toekomst rooskleurig tegemoet. Wel maken sommige ondernemers zich zorgen om de gevolgen van de Brexit, vooral op het gebied van douane en de mogelijkheden om goede handelsafspraken te maken.

0 0 Continue Reading →

‘Ik voel me de koningin op de weg’

Met baangarantie voor vrachtwagenchauffeurs neemt het aantal zij-instromers fors toe

‘Ik voel me de koningin op de weg’

Het vrachtvervoer over de weg groeit mee met de economie, maar veel chauffeurvacatures blijven openstaan. Daarom rekruteert de branche zij-instromers via grootschalige sollicitatieavonden.

Door: Nanda Troost 15 november 2017, 02:00

jessica janssen

Nederland, Tegelen – 04.09.2017 -Jessica Janssen en haar vrachtwagen in Alkmaar.
photo – Marcel Wogram

Koel- en vriestransporteur Dasko heeft zeven vrachtwagenchauffeurs nodig. Vast of als oproepkracht; ze kunnen zó beginnen. Maar op de vacature-advertenties komen nauwelijks reacties. De 6.400 collega-transporteurs hebben dezelfde ervaringen. Ongeveer twaalfduizend chauffeursvacatures bij transportbedrijven staan bijna permanent open. Dat is 1 procent van de totale werkgelegenheid in de sector. Het vrachtvervoer over de weg groeit mee met de economie en het aantal chauffeursbanen neemt toe.

Ongeveer twaalfduizend chauffeursvacatures bij transportbedrijven staan bijna permanent open

De afgelopen twee jaar heeft het sectorinstituut Transport en Logistiek 2.600 nieuwe vrachtwagenchauffeurs opgeleid, zo maakte het maandag bekend. Het gaat om zij-instromers; de nieuwelingen oefenden eerder een ander beroep uit of waren werkloos. Het opleidingsproject voor zij-instromers is gefinancierd door een van de sectorplannen waarvoor minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken tijdens de crisis 600 miljoen euro beschikbaar stelde.

Het opleiden van zij-instromers tot vrachtwagenchauffeur is zo’n succes dat de bedrijfstak geld zoekt om het project volgend jaar zonder overheidssteun voort te zetten. Want het aantal vacatures zal voorlopig blijven groeien, zegt Willem de Vries, directeur van het Sectorinstituut Transport en Logistiek. ‘Het wegvervoer profiteert van de aantrekkende bouwnijverheid. Ook de pakketten van webwinkels en bevoorrading van de horeca leveren veel extra werk op. Daarom willen veel transportbedrijven een baangarantie geven aan iemand die zijn groot rijbewijs wil halen’, zegt De Vries.

Om zij-instromers die trucker willen worden te rekruteren organiseren vervoersbedrijven grootschalige inloop- en sollicitatieavonden. Een daarvan vindt plaats in een hotel aan de zuidwestrand van Zwolle. Een kleine zeventig (vooral) mannen zijn erop afgekomen. De Vries haalt degenen met ‘dieselbloed’ er zo uit. Toekomstige chauffeurs die hun vrouw hebben meegenomen, omdat zij ook alles wil weten over het leven van een beroepschauffeur. Of goed voorbereide mensen met een mapje cv’s onder hun arm.

Een chauffeur moet de problemen die hij onderweg tegenkomt zelf kunnen oplossen, maakt lange dagen, maar heeft ook veel vrijheid

Opleidingskosten

Eerst volgt een presentatie over wat het beroep inhoudt. Een chauffeur moet de problemen die hij onderweg tegenkomt zelf kunnen oplossen, maakt lange dagen, maar heeft ook veel vrijheid. Dan geeft de presentator informatie over de banenmogelijkheden en over de opleiding. De kandidaat en de toekomstige werkgever betalen ieder 10 procent van de opleidingskosten, de rest wordt betaald door het sectorplan. Wie deze avond zijn sollicitatiegesprek overleeft, moet zich eerst nog onderwerpen aan persoonlijkheidstests, bijvoorbeeld op stressbestendigheid. Vaak eist de nieuwe baas ook een verklaring omtrent gedrag van de aspirant-chauffeur. Pas als al deze hordes zijn genomen, kan de chauffeursopleiding beginnen.

Erwin (25) heeft er zin in, zo blijkt tijdens de 20-minutengesprekjes die de kandidaten vervolgens in een zaal vol tafeltjes moeten voeren met potentiële werkgevers. Erwin heeft een vriend die vrachtwagenchauffeur is. Met hem is hij al een paar keer meegereden. Erwin was leidinggevende bij een supermarkt en een schoonmaakbedrijf, maar is nu werkloos. ‘Steeds als een vast contract binnen bereik kwam, moest ik weg. Mijn vriend bevoorraadt supermarkten. Dat lijkt mij leuk, maar rijden op het buitenland ook. Werken op onregelmatige tijden ben ik gewend en mijn vriendin dus ook.’

Het chauffeursbloed stroomt nu al door mijn aderen

Erwin (25)

Hans (62) heeft bij Defensie zijn groot rijbewijs gehaald en werkt nu als pakketbezorger. Hij wil ‘weer groter rijden’. Het te verwachten salaris is daarbij nog wel een aandachtspuntje. Chauffeurservaring of niet, Hans zou als trucker 2 euro per uur minder verdienen dan als pakketbezorger. Het aanvangssalaris van een beroepschauffeur ligt op bijna 1.900 euro bruto per maand, exclusief toeslagen en overwerk.

Karen (50-plus) is zich vooral aan het oriënteren op iets anders. ‘Ik heb altijd een dienstbaar beroep gehad, ben nu officemanager en wil weleens weten hoe het is om vrachtwagenchauffeur te zijn.’

De helft van de kandidaten op zo’n voorlichtingsavond valt doorgaans meteen af. Zo ook vandaag. De Vries vindt dat Karen niet goed beseft wat haar te wachten staat. De afwisseling die ze in haar werk zoekt, kan ze ook vinden als accountmanager, stelt hij. Hans (62) is meer dan welkom, maar vindt het gat van duizend euro per maand onoverbrugbaar. Erwin kan en gaat de opleiding in. ‘Het chauffeursbloed stroomt nu al door mijn aderen.’

Jessica Janssen

jessicaJanssen

Jessica Janssen voor haar vrachtwagen © Marcel Wogram / de Volkskrant

Ik voel me de koningin op de weg

Van administratief medewerkster naar vrachtwagen met oplegger

‘Toen ik nog in de luiers liep, ging ik al mee met mijn vader, die vrachtwagenchauffeur was. Sindsdien is het altijd mijn meisjesdroom geweest. Mijn vader heeft het me nooit afgeraden, maar me ook niet gestimuleerd. Ik denk omdat hij het werk te zwaar voor me vond. Ik heb net als mijn vriendinnen een secretariële opleiding gevolgd, maar heb altijd contact gezocht met de truckerswereld. Zo heb ik op de planning gewerkt bij truckersbedrijven. Het idee om zelf chauffeur te worden had ik losgelaten, omdat de opleiding zo duur is. Toen ik de advertentie van het sectorinstituut zag, dacht ik: dit is m’n kans. Ik heb mijn cv op hun site gezet en toen meldde Ewals Cargo Care in Tegelen zich. Alle papieren heb ik in één keer gehaald. Ik rijd veel in Duitsland, soms in België. Als ik over m’n werk praat, begin ik te glunderen. Ik voel me de koningin op de weg. Laden en lossen is zwaar, maar wordt makkelijker als je er handigheid in krijgt. Als vrouw op de truck maak je hilarische dingen mee. Soms rijd ik naar de haven om trailers aan te koppelen. ‘Mevrouw, de haven voor personenauto’s is verderop’, krijg ik dan te horen. Als ik dan zeg dat ik een trailer kom wisselen…de gezichten die ik dan zie zijn onbetaalbaar. Mijn vader is nu apetrots.’

Kevin van Weert

kevinVanWeert

Kevin van Weert en zijn vrachtwagen in Rotterdam © Marcel Wogram / de Volkskrant

Ik had dit tien jaar eerder moeten doen

Van manager bedrijfswagens naar de bakwagen

‘Het was vooral lastig om een transportbedrijf te vinden, omdat ik niet goed wist waar ik moest zoeken. Met wat hulp van het sectorinstituut kwam ik bij mijn huidige werkgever terecht. Ik heb meer collega’s die hier als zij-instromer zijn begonnen. Door de crisis in de bouw raakte ik werkloos. Ik ben nu onderweg van Gent naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland, met sinaasappelconcentraat. Een andere keer is dat bijvoorbeeld cacaoconcentraat; ik vervoer vloeibare levensmiddelen. Ik ben de hele week van huis. Ik had dit tien jaar eerder moeten doen. Het hele plaatje bevalt me. Aan de ene kant heb ik veel vrijheid, en ’s avonds zoeken we elkaar op, collega’s onder elkaar hè. Nadat ik mijn rijbewijs had gehaald heb ik bij ITC een interne opleiding gevolgd van twee keer vier dagen. De eerste weken keek een mentor-chauffeur mee, zoals bij iedereen die hier begint. Een mentor leert je dan bijvoorbeeld hoe je alles moet aansluiten. Ik zit inmiddels een half jaar op de vrachtwagen. Ik heb voorlopig nog een jaarcontract, maar heb goede hoop op een vaste baan. Er zijn bij ons nog steeds vacatures. Wij hebben geen concurrentie van goedkope Oost-Europese chauffeurs. Wij zijn namens het bedrijf het gezicht naar onze klanten.’

Wim van Eijndhoven

wimVanEijndhoven

Wim van Eijndhoven en zijn vrachtwagen in Alkmaar © Marcel Wogram / de Volkskrant

Hoewel ik veel uren maak, verdien ik minder dan ik aan ww-uitkering kreeg

Van plafondspuiter in de bouw naar een tankauto met trailer

‘Ik pak alles aan om aan de gang te blijven. Op mijn 56ste raakte ik na in totaal veertig jaar werken mijn baan kwijt als accountmanager zakelijke markt bij een autobedrijf. Toen kwam deze opleiding voorbij en vond ik ondanks mijn leeftijd vrij makkelijk een plek bij Peter Appel in Waalwijk. Ik heb mijn papieren gehaald en reed de eerste drie weken mee met een coach. Nu rijd ik een maand of vijf zelfstandig. Ik heb inmiddels mijn rijbewijs voor de trekker-oplegger behaald. Ik geniet van dit werk, maar het is pittig. In mijn ogen is het een ondergewaardeerde en onderbetaalde baan, gezien alle verantwoordelijkheden die je hebt. Op sommige dagen gaat ’s nachts om twee uur de wekker, daar moest ik gruwelijk aan wennen. Ik ga alleen nog op zondag naar de sportschool, voorheen bijna iedere dag. Dit werk houdt me fit. Ik bevoorraad Spar-winkels in de grote steden in de Randstad. Rolcontainers wegen driehonderd tot vierhonderd kilo als ze vol zitten met 1,5-literflessen cola. Ik ben blij met deze kans. Hoewel ik veel uren maak, verdien ik minder dan ik aan ww-uitkering kreeg. Het salaris is geen vetpot. Als transportbedrijven klagen dat ze vaklui tekortkomen, moeten ze ook naar zichzelf kijken. Ze krijgen meer sollicitanten als ze chauffeurs beter belonen.’

https://www.volkskrant.nl/economie/met-baangarantie-voor-vrachtwagenchauffeurs-neemt-het-aantal-zij-instromers-fors-toe~a4537968/

0 0 Continue Reading →

Vrachtvervoer over weg neemt toe in 2016

Gepubliceerd: 22 maart 2017 02:00 Laatste update: 22 maart 2017 07:26

In 2016 werd 657 miljoen ton aan goederen over de weg vervoerd door Nederlandse voertuigen. Dat is een stijging van 2,5 procent ten opzichte van een jaar eerder.

Dat blijkt woensdag uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In de voorgaande tien jaar werd alleen in 2007 een grotere stijging (2,9 procent) genoteerd.

De toename is vooral te danken aan binnenlands vervoer. Het gewicht dat binnen de Nederlandse landsgrenzen werd verplaatst, groeide met 4 procent tot 529 miljoen ton. Het internationale vervoer door Nederlandse vrachtwagens daalde licht.

Landbouw en levensmiddelen

De helft van de producten die binnen Nederland wordt vervoerd, valt in de categorieën landbouwproducten, levende dieren, levensmiddelen en bouwgoederen. Het vervoer van landbouwgoederen en levensmiddelen nam in 2016 met 5 procent toe ten opzichte van een jaar eerder.

Het transport van bouwgoederen (zand, grond, grind en bouwmaterialen) steeg met ruim 1 procent naar 112 miljoen ton. In de periode tussen 2009 en 2013 nam dit nog met een kwart af.

Beroepsvervoer

Het beroepsvervoer steeg voor het vierde jaar op rij. Het nam met bijna 4 procent toe tot 153 miljoen ton. Het eigen vervoer, voor rekening van het bedrijf zelf, daalde daarentegen met 1,5 procent.

Van elke honderd ton vervoerd gewicht door Nederlandse vrachtauto’s, komen er bijna tachtig voor rekening van beroepsvervoerders.

http://www.nu.nl/economie/4558062/vrachtvervoer-weg-neemt-toe-in-2016.html

0 0 Continue Reading →

Bedrijfsverhuizing

Hierbij wil ik u informeren dat SKS Logistics BV per 01-04-2017 zal verhuizen.

Het adres is:

SKS Logistics BV

Goudplevierweg 1

1349 CC Almere

 

 

 

 

0 1 Continue Reading →

SKS Logistics BV ondersteunt CliniClowns

SKS Logistics BV Cliniclown

0 0 Continue Reading →

Sjaak van de Groep liep voor CiniClowns

Freelance journalist Sjaak van de Groep heeft de TCS New York City Marathon uitgelopen. Hij voltooide de ruim 42 km afgelopen 6 nov. in 4 uur, 34 min. en 3 sec. van de Groep liep voor CiniClowns en schreef het afgelopen jaar over zijn trainingsperikelen in: “Sjaak loopt de Marathon” in AD – A’foortse Courant en maakte in de Big Apple de volgende beelden voor RTVBunschoten

Hardlopen is hot. Journalist Sjaak van de Groep gaat op ontdekkingstocht in de hardloopwereld. In de rubriek ‘Sjaak loopt de marathon’ stoomt hij zichzelf klaar voor het ultieme doel: het uitrennen van die 42,195 km. Op woensdag 30 maart is aflevering 3, De Sportarts, gepubliceerd in AD Amersfoortse Courant.

Ik kamp met een lopersknie. Een overbelastingsblessure. Fanatiek hardlopen zit er niet in. Toch wil ik verder. Voormalig verspringer Emiel Mellaard adviseerde mij maanden geleden om een Top Sportmedisch onderzoek te doen bij het Amersfoortse SMA Midden Nederland.

SMA kijkt onder meer naar de belastbaarheid van mijn lichaam. Het sportmedisch adviescentrum ontvangt jaarlijks een kleine duizend hardlopers. Op een regenachtige dag wandel ik in mijn hardloopkloffie SMA binnen. Sportarts Bernard te Boekhorst geeft me een ferme handdruk. In rap tempo haalt hij me in twee uur tijd door de medische mallemolen.

Bloedonderzoek. Check. Urine. Check. Schouders, rug, spieren. Check. Te Boekhorst steekt zijn armen uit. ,,Pak ze eens beet,” zegt hij. ,,En nu duwen naar binnen. Zo hard je kan.” Te Boekhorst, een ervaren hardloper die ooit een halve marathon liep in 1.06,54, geeft behoorlijk tegengas. Het lijkt wel armworstelen. ,,En nu armen gestrekt boven je hoofd en rustig laten zakken.” Dat gaat moeizaam. ,,Painful arc,” schrijft hij op. ,,Bursitis Subacromialis.” Wablief? ,,Slijmbeursontsteking in beide schouders,” antwoordt hij. ,,Links erger dan rechts.”

Dat kan er ook nog wel bij. Ik vertel Te Boekhorst over mijn lopersknie. Hij kijkt naar mijn bekken en concludeert al snel bekkenverwringing met spanning op de hamstring en tractus iliotibialis. De puzzelstukken beginnen op zijn plaats te vallen.

,,Het is belangrijk voor jou om core stability te gaan doen,” zegt hij. Oftewel rompstabiliteit: je buik- en rugspieren sterker maken door oefeningen te doen. Ik krijg huiswerk mee: de plank, brug, kuitenwip, rek- en strekoefeningen, alsook oefeningen voor de schouders. Mocht ik last blijven houden van de schouders, dan kan ik een cortisone-injectie krijgen.

Wat volgt is de longfunctietest. De sportarts neemt mijn longinhoud en longfunctie onder de loep. Diep inademen. Hard uitblazen, zolang ik kan. Bovengemiddelde score! En dan is het tijd voor de inspanningstest op de loopband met ECG-controle en ademgasanalyse. Te Boekhorst bepaalt zo mijn ‘anaerobe drempel.’ A
an de hand daarvan weet ik hoe ik conditioneel het beste kan trainen op hartslag, maar nog belangrijker hoe ik onder die drempel kan blijven om optimaal te presteren tijdens de marathon.

Ik word beplakt met sensoren en krijg een rugzak om met apparatuur, die doet denken aan een bomgordel. We starten op negen kilometer per uur. Te Boekhorst voert het tempo op. ,,Na 22 minuten vraagt hij of ik nog een niveau sneller aankan. ,,Ja,” roep ik door het masker. Conditioneel gaat het prima, maar die verrekte knie. ,,Als het niet gaat, zeggen hè,” roept hij.

Maar dit onderzoek kost 350 euro. En hoewel mijn verzekering zestig procent meebetaalt, wil ik wel weten waar ik aan toe ben. Afbreken is geen optie. Mijn looptechniek is voor verbetering vatbaar, zegt hij als het half uur voorbij is. ,,Je hebt een trage pasfrequentie en teveel knik, vooroverhellend, in de heupen.”

Mijn conditie verrast de sportarts. ,,Een uitstekende conditie in vergelijking met leeftijdsgenoten en goed in vergelijking met fanatieke lopers.” Dat geeft moed. Toch hink ik letterlijk op twee gedachten naar buiten. Ik heb de conditie van een duurloper! Maar die verrekte knie. Ik weeg 71 kilo, maar ik mag drie kilo vet verliezen om in topvorm aan de start te verschijnen, geeft Te Boekhorst nog mee. Mag het ook drie kilo geïrriteerde pezen zijn?

0 0 Continue Reading →

Freelance journalist Sjaak van de Groep traint voor de marathon van New York City

Freelance journalist Sjaak van de Groep traint voor de marathon van New York City. Hij loopt die 42 kilometer op 6 november 2016 voor de Cliniclowns Amersfoort. Van de Groep schrijft onder meer voor AD Amersfoortse Courant en vakblad Truckstar. Hij schrijft op dit moment een artikel voor het grootste chauffeursblad van Nederland over transportbedrijven en eigenrijders die hun trailers beplakken voor het goede doel. Hij bezocht ook S.K.S Logistics om Wolter en Danielle te interviewen over het hoe en waarom zij de Cliniclowns steunen door hun trailers te beplakken. Van de Groep maakte ook foto’s van de trucks. Het verhaal volgt later dit jaar in Truckstar.

Zijn stukken over de marathon zijn ook te lezen op de website van de Cliniclowns:

Zijn profiel: http://www.loopvoorcliniclowns.nl/nym-2016/profiel/sjaak_van-de-groep/

Deel 8: http://www.loopvoorcliniclowns.nl/nym-2016/2016/08/31/teenyoga-en-zonnegroet/

Deel 7: http://www.loopvoorcliniclowns.nl/nym-2016/2016/07/27/sprinkhaan-en-de-heilige-haring/

Deel 6: http://www.loopvoorcliniclowns.nl/nym-2016/2016/06/29/cliniclowns-en-de-new-york-city-marathon-2/

Deel 5: http://www.loopvoorcliniclowns.nl/nym-2016/2016/06/29/glad-ijs-korrel-zout/

Voor deel 1 tot 4: surf naar www.sjaakvandegroep.nl en scroll omlaag op zijn blog.

0 0 Continue Reading →